Zondag 9 juni 2024 was een memorabele dag in de geschiedenis van 103 jaar voetbal in Nieuweschans. Honderd en drie jaar lang was het een zekerheid op de zondag, dan werd er gevoetbald door de seniorenteams van V.V. Nieuweschans. Wie kent ze niet, de illustere namen van vroeger: Harry Tuin, Harm Jager, Henk Meijer, Helmer Wesseling, Berend Brouwer, Jan Vos, Jurrie Velthuis, Jasper Roll, Wilfred Kruizinga, Stefan Glazenburg, Elzo Stel, Kees van Delden en ga zo maar door. Allen speelden hun “potjes” op de zondagochtend en zondagmiddag. Vanaf het volgende seizoen, 2024-2025 komt hier verandering in, de senioren gaan net als de jeugdteams dan op de zaterdag spelen. Of dit in de standaardklasse of reserveklasse zal zijn is nog niet helemaal duidelijk, maar dat het op de zaterdag gaat zijn is zeker.

Zondagmorgen was het dus de laatste keer dat Schanze in competitieverband op zondag speelde. Dit gebeurde in Stadskanaal, waar de Schanskers aantraden tegen het vierde van de plaatselijke SC. Schanze had nog iets om voor te spelen, 1 puntje was nodig om definitief achter kampioen BNC en runner-up ZNC op de 3e plaats te eindigen. Het team kreeg dan ook in de voorbespreking een duidelijke opdracht van het leidersduo Leeuwerke/Kerkhof en dat was winnen!

Schanze begon wat onwennig op het kunstgras, de balsnelheid ligt hierop aanmerkelijk hoger en dat is iets waar een aantal spelers even duidelijk aan moest wennen. Na een minuut of 10 kwam Schanze er steeds beter in en ging het draaien, met goed positiespel en opkomende backs werd Stadskanaal onder druk gezet. Na zo’n 20 minuten kwam Schanze op 0-1 door een geweldige aanval, op sublieme wijze afgerond door de opgestoomde linksback Jeremy Dijk. Schanze was on fire en niet veel later wist Raymond(RVP) Koetje onberispelijk de 0-2 binnen te schieten. Dolle vreugde in het Schansker kamp en bij de 4 mee gekomen supporters. De bank ging er eens goed voor zitten, dit kon wel eens een makkelijke zege worden. Niets was minder waar, Stadskanaal gaf niet op en Schanze zakte diep weg richting het kelderklasse niveau: grabbelende, hete-kroketten acties van de afscheidnemende keeper Gerlof, spelers die over ballen struikelden, kolderieke passeerbewegingen die mislukten, alles zat erin. Stadkanaal kwam dan ook vlak voor rust op 1-2. Aanvoerder Benji kreeg een bal ongelukkig op zijn hand waardoor Stadskanaal een vrije trap net buiten de 16 kreeg. Deze werd op geweldige wijze binnengeschoten in de rechterbovenhoek. Hierna was het rust en kon Schanze even op adem komen.

Vlak na rust was het lek nog niet boven en binnen 10 minuten was het weer gelijk toen er niet helemaal scherp verdedigd werd. Schanze wankelde als een aangeslagen bokser en leek rijp voor de sloop. Leider Enzo (gesouffleerd door Thomas “king” Hauwen en volgens ingewijden à la Beenhakker-Cruijf) greep in met een driedubbele wissel. Meer dan 150 jaar ervaring werd er met Thomas Hauwen, John Weghorst en Michel Pintus binnen de lijnen gebracht. En dit kantelde de wedstrijd weer, dit in tegenstelling tot wat de Stadskanaalster aanhang had verwacht. Die dachten dat het met het inbrengen van die 3 opa’s een stuk gemakkelijker zou gaan worden. Het kan verkeren zei Bredero ooit en zo was het nu ook. Binnen een kwartier was er orde op zaken gesteld en kwam Schanze via “leutje Kruis” Noël op 2-3 en niet veel later door de enigszins vermoeide topscorer Wouter op 2-4. Schanze had ook nog op 2-5 moeten komen maar Henk “de tank” Venhuizen faalde opzichtig in een 1 op 1 situatie met de keeper.

Vlak hierna floot de scheidsrechter voor het einde en was er tevredenheid bij heel Schanze over het vasthouden van de 3e plek op de ranglijst. Zo kwam er dus op het zonnige sportpark een einde aan een tijdperk voetballen op zondag in Bad Nieuweschans. V.V. Nieuweschans hoopt en gaat ervan uit dat de supporters ook op zaterdag de weg weten te vinden naar sportpark de Lange Akkers.